Queima "Madamitas" en Ourense, un ano mais

No Parque San Lázaro:Procesión e Postos con Roscas e Pan no día de San Lázaro, a xente asistíu o sua Cita ANUAL









Video de 2oo7

O Banco de España intervén Caja Castilla La Mancha

A noticia do día:Hai verdadeiro pánico no Banco de España polo que poida pasar a partir de agora. E non só as Caixas. Témese pola situación dalgún gran banco. O certo é que para este luns foron convocados aos seus despachos todos os membros do servizo de inspección e os responsables territoriais do Instituto Emisor que preside Miguel Angel Fernández Ordóñez. As ordes chegan directamente de Moncloa e son tallantes. Quérese saber a situación real de cada unha das entidades financeiras do país, bancos, caixas, cooperativas de crédito e mesmo das EFC. Porque está en xogo moito máis que un sistema financeiro. Está en xogo a credibilidade dun país a cuxos gobernantes se lles encheu a boca dicindo que eramos solventes e que o sistema estaba deseñado a proba de todo tipo de quebra. Nin moito menos, di un ex director xeral de Inspección que traballa, agora, na banca privada e para o cal "o sistema financeiro español é tan vulnerable como o británico ou o norteamericano, e xa se viron os resultados".

a outra noticia do día en

De A Coruña a Ourense. O Euribor de Monxardín

Deixo A Coruña co buque "Aida Luna" de doce pisos.Pasaxe Aleman Escala a Lisboa

Cheguei da Coruña e en Ourense atopo o Artigo de Monxardín
Monxardín (La Región)
Dicía irónico Vicente Risco nunha novela que nunca concluíu, titulada ‘Os europeos en Abrantes’, a propósito do imaxinario doutor da localidade: ‘Sabía, tiña bo ollo, operaba ben. E aínda máis, curaba aos enfermos. Mais non os curaba precisamente cos seus remedios; curábaos con palabras técnicas. Explicáballes a doenza que tiñan, as causas, o tratamento; falaba de pulsacións, de curvas térmicas, de leucocitos, de beflaro-conxuntivite e de soro antiestraptocócico, e o doente, embobado, convencíase e sanaba. Sen se decatar, o doutor de Abrantes curaba por medio de ensalmos e desconxuros; máis ben que médico era exorcista...’.

Pois o outro día sentinme un deses pacientes cando visitei ao director da céntrica oficina da entidade na que teño o hipotecario, alá polo Parque, para consultarlle a miña doenza financeira. A cousa, xa lles teño contado, é que coa renovación de xaneiro, nestes tempos de euribor á baixa (acabou o ano nun 3 % e anda estes días polo 1,86) o tipo que me aplicaron foi un alucinado 5,72, máis aínda que o ano pasado. Pedíalle eu unha revision de tipos para equilibrar o desfase evidente entre o prezo do diñeiro e o cargado. Pois con toda amabilidade e sorriso amplo e franco xogou as bazas do peixe grande coa pulga de praia.

- Voucho explicar ben, porque claro, ti, un tipo listo, seguro que o entendes.

- Xa.

- As axencias de cualificación crediticia rebaixaron a categoria de España de AAA a AA+.

- Aah! - contestei-.

- Si, iso significa que aínda que che pareza que o diñeiro está barato, a nós, a España, será culpa do Goberno ou de quen sexa, como xa non somos AAA, préstannolo máis caro, e debemos repercutir no cliente.

- Aah -seguín abrindo a boca ao tempo que se me pousaba unha mosca detrás da orella-.

- Pero como ti tes un suelo baixo o ano que vén, cando se renove, vaiche vir moito, moito mellor, porque se agora cho renovásemos cos tipos que hai, tiñamos que subir o suelo ao cinco ou máis e habiáche quedar máis descompensado na próxima revisión, ¿entendes? - (Glup.) Non moito e dáme igual. O que quero é que me baixe agora insistía como un neno por un caramelo-.

- Pois non é posible.

- Pero mire, eu sempre paguei puntualmente e non pido nada do outro mundo. Non é un tema de cartos, é de principios (isto sempre queda moi ben). O que quero é que fagan o posible, ou sexa unha aproximación. Pero sen tocarme chao nin paredes, que o parqué aínda está novo e acabo de pintar. Non parece lóxico que cando se afunden os tipos no medio da crise vostedes actúen como se non pasase nada.

- Pois non é posible. Graciñas...

En fin, marchei amoucado. Pero velaí que o venres 13 de marzo a axencia de cualificación crediticia Fitch, baixou a clasificación desta entidade de A con perspectiva negativa a A negativo puro, e baixou a débeda a corto prazo de F1 a F2 (a verdade é que non sei ben o que significa todo isto, pero soa mal). Eu, desconfiado, estou pensando en sacar todos os cartos e metelos no colchón antes de arriscarme a que o caixeiro automático me conteste un día calquera: - A súa operación non é posible. Graciñas.

MADRID, 27 Marzo (EUROPA PRESS) -


O Euríbor, tipo ao que se conceden a maioría das hipotecas en España, marcou hoxe un novo mínimo histórico na súa taxa diaria, ao situarse en 1,838%, colocando o nivel mensual no 1,918%, que tamén se encontra en niveis mínimos históricos, a falta de dúas sesións para pechar o mes de marzo.
SUBA DO INTERESE HIPOTECARIO

A pesar desta caída no Euríbor, o tipo de xuro medio dos préstamos hipotecarios foi do 5,64% en xaneiro, cun crecemento do 10,2% respecto a hai un ano e do 1,1% respecto a decembro de 2008, segundo datos do Instituto Nacional de Estatística (INE).

Dende A Coruña

O vicesecretario xeral do Partido Socialista, José Blanco, asegurou hoxe que non comparte "a idea estendida de que Galicia é conservadora". Blanco fixo estas declaracións na presentación en Madrid do alcalde da Coruña, o socialista Javier Losada, nun almorzo do Fórum Europa, organizado polo Nova Economía Fórum.










Rematou unha semana de verán, iso no equinoccio primaveral!

Non somos Holiwood, pero temos xente facendo cousas....e son as Nosas Cousas!

Flocos.tv recompila varias pezas realizadas na Escola de Imaxe e Son da Coruña no ciclo 'EISperimenta'

NGalicia. - O cineclub do audiovisual galego, Flocos.tv, recompilou un conxunto de pezas realizadas na década dos 90 na Escola de Imaxe e Son da Coruña, reunidas baixo o título 'EISperimenta'.

En concreto, os usuarios poderán gozar de títulos como 'Infección palúdica', de Juan Lesta (1996); 'Tempus fugit', de X. Manuel Otero (1991); 'Ósos e pel', da. Feijó e A. Casanova (1992); 'O camiño da Auga', de Toño López Ríos (1993); 'Tirapuxa', de Manu Mayo (1996); 'O imaxinado', de Beatriz del Monte (1992); 'Pechados non mar', de Coté Hospido (1993); 'O pasaxeiro', de Voro de los Santos (1992); e 'Lumi', de Lhosca Arias (1994).

Segundo explicou a Consellería de Cultura, a "maior parte" destes títulos "son moi pouco coñecidos" polo que os interesados no cine galego "terán unha oportunidade excelente para coñecer propostas estéticas e narrativas moi diferentes e moi novidosas con respecto ao que se estaba a facer na década dos 90 no mundo".

Como complemento a esta homenaxe aos 90, Flocos.tv ofrecerá nos próximos días 'O ceo do súper 8 mm', de Anxo Roda, un documental realizado en 2007 que narra o labor de recuperación do cine doméstico que desenvolve o colectivo LILI FILMS.

Vivir Galicia: Ecoturismo a bordo del "Hidria Segundo" en Semana Santa

Vivir Galicia: Ecoturismo a bordo del "Hidria Segundo" en Semana Santa

Ver a Web oficial PINCHAR
Poden ser unhas vacación ,para Lecer distintas e....seguramente quedará namorado das Nosas Rias Baixas

Candidatos a conselleiros do Goberno de Núñez Feijóo

noticiasgalicia. -Se contamos os candidatos confesos, aos non confesos pero acazapados e pegados ao móbil, aos que pasaban por alí, aos que aseguran estar ao que diga o partido, aos que curraron como destemido|xabar buscando votos porta a porta, aos compañeiros de infancia, aos amigos da mili, aos compañeiros de universidade, aos que colaboraron con el na administración estatal e autonómica, aos que están en Madrid e queren volver, aos que creen que o merecen, aos que pensan que llo/llelo deben e, como non, aos independentes que lle gustaría unísense ao seu proxecto, e, ¡ que demos!, ¿porqué non?, ao que isto escribe, Feijóo ten vimbios abondos para facer máis dunha cesta xunteira.

E se cren que esaxeramos, tomen lapis e papel e dispóñanse a tomar nota: Piar Vermello, Corina Porro, Francisco Villar, Ana Pastor, José Manuel González, Luciano Vidán, Agustín Hernández, Diego Calvo, Alfonso Rueda, Susana López Abella, Isidoro Pardilla, Raquel Arias, Samuel Juárez, José Manuel Baltar, Enrique Nóvoa, Carlos Negreira, Pedro Puy Fraga, Jesús Palmou, Castro Cotón, Eugenio Corral, Beatriz Mato, Jesús Gamallo, José Antonio Orza, Jaime Castiñeira, Manuel Ruíz Rivas, Manuel Cabezas, José Manuel Barreiro, Daniel Varela, Paula Prado del Río, Pedro Arias Veira, Rosa María Quintana Carballo, Miguel Angel Santalices... Fagan Uds. o seu persoal porra e sinalen os nomes dos que cren que poden estar na lista final. Seguro que non acertarán máis de cinco. O resto está escrito na estrela que guía ao e presidente "in pectore" Alberto Núñez Feijóo

"O BNG debe abrir vos ollos e ás orellas ou que está a pasar na sociedade"
O representante de Encontro Irmandiño Mario López Rico defendeu en Radio Líder que o BNG debe abrir "un pouco máis vos ollos e ás orellas ou que está a pasar na sociedade", non se illar tanto.

"Triplete de Marcos" :para os premios da AELG

Marcos Valcárcel está seleccionado nas categorías de mellor blog literario, ensaio e traxectoria xornalística

O blog e a traxectoria de Valcárcel

En teatro, son finalistas Fume / Insomnio de Rubén Ruibal Armesto e Carlos Losada Galiñáns, Historia da chuvia que cae todos os días de Roberto Salgueiro, Nachtmahr de Raúl Dans e Unha primavera para Aldara de Teresa Moure. O premio á mellor traxectoria xornalística decidirase entre Ana Romaní, Bieito Iglesias, Camilo Franco, Gustavo Luca de Tena, Marcos Valcárcel, Xosé Manuel Eyré e Xosé Manuel Pereiro. Os candidatos ao mellor blog literario son As uvas na solaina de Marcos Valcárcel (tamén finalista en ensaio), ...mmmm... de Estíbaliz Espinosa, Das orixes de marzo de Helena González, Lándoa. Marxes de Texto de Arturo Casas, Henrique Marques-Samyn co blog homónimo e O levantador de minas de Alfredo Ferreiro.

Cea das letras Escritores elixen escritores

Con doce libros seleccionados, a poesía acapara o maior número de finalistas para os premios que concede a AELG ás mellores obras publicadas no 2008
MARÉ . SANTIAGO

Galicia Hoxe
A Asociación de Escritores en Lingua Galega (AELG) anunciou onte os finalistas dos premios que recoñecen as mellores obras publicadas no 2008 en cada un dos xéneros: ensaio, literatura infantil e xuvenil, poesía, narrativa, tradución, teatro, traxectoria xornalística así como o mellor blog literario, que se incorpora este ano.
Protagonizan estes galardóns que, segundo indica a AELG nun comunicado, "levan camiño de se afianzar como uns dos de máis prestixio no noso panorama literario", unha grosa listaxe de doce obras de poesía e dez de narrativa. Os galardóns entregaranse no transcurso da Cea das Letras que se celebrará o vindeiro 9 de maio no Hotel Porta do Camiño de Compostela.
A candidatura con máis finalistas, até doce, é a poesía. Así, optan ao premio A melancolía dos corpos de Xulio López Valcárcel, Acendede as almenaras, cántigas de amor, de amigo e de escarnio de Bernardino Graña, Amor Amén de Iolanda Zúñiga, Construccións de Eduardo Estévez, Cultivos transxénicos de Carlos Negro, Hordas de escritura de Chus Pato, Látego de algas de Antón Reixa, Libro de Alicia de Olalla Cociña, Migracións de Rafa Villar, Non son de aquí de María do Cebreiro, Xeito de Freud de Carlos Lema e Reversos: días adiados de Ramiro Fonte.
Outra das categorías fortes, a narrativa, alcanza as dez candidaruras. Así, son finalistas A choiva do mundo de Xosé Manuel Pacho Blanco, A verdade como mal menor de X. Luís Martínez Pereiro, Costa Norte/ZFK de Xurxo Borrazás, Festina lente de Marcos S. Calveiro, Memoria de cidades sen luz Inma López Silva, O profesor de vegliota de Manuel Veiga, O xardín das pedras flotantes de Manuel Lourenzo, Os nomes do traidor de Xurxo Sierra Veloso e Shakespeare destilado de Xesús Constela. O libro das viaxes imaxinarias de Xabier P. Docampo, aparece nesta categoría á vez que na de literatura infantil e xuvenil, finalista xunto a Marilar Alexandre por A cabeza da medusa, Elvira Riveiro con Palabras brancas e Antón Fortes que é candidato por partida dobre con Fume e Caderno de animalista.

Nove ensaios seleccionados: de Queizán a Beiras
Nove ensaios son os finalistas nesta categoría da AELG. Trátase de Anti Natura de María Xosé Queizán, Caderno de notas de Jenaro Marinhas del Valle, Fendas abertas: seis ensaios sobre a cuestión nacional de Carlos Taibo, Fin de século en Palestina de Miguel Anxo Murado, Historia de Ourense de Marcos Valcárcel, Miro Casabella e a nova canción galega de Xan Fraga, O espírito da letra. Nove achegas filosóficas a textos literarios Luís G. Soto, O natural é político, de Teresa Moure e Por unha Galiza liberada e novos ensaios de Xosé Manuel Beiras.
En canto á tradución, hai cinco obras seleccionadas polos escritores galegos. Son A conxura dos necios de John Kennedy Toole, traducida por Eva María Almazán García, As flores do mal de Charles Baudelaire traducida por Gonzalo Navaza, Cantos e fragmentos de Safo de Lesbos, vertida ao galego por Raúl Gómez Pato, O xiro postal de Sembène Ousmane traducida por María Isabel García Fernández e Un home na escuridade de Paul Auster tamén traducida por Eva María Almazán García.

O bo tempo Na Coruña,moitos bañistas atopáronse praias cheas de lixo

A Cidade vella, o xardín de San Carlos, e visita o Museo Militar.

O Mosquetón de Foucellas





Eu aprobéiteme para gozar de vagar dos magníficos paseos marítimos e de rin cons que pouco se visitan penso....

O Noso País. Por A Coruña

Unha das Iconas de A Coruña vendese.Pero queda na casa

Banco Pastor pon á venda a súa sede do Cantón,
Dos 160 inmobles en venda, a metade atópanse en Galicia. Entre eles destaca o emblemático edificio que alberga a súa sede, no Cantón Pequeno de A Coruña, que, segundo fontes inmobiliarias, será adquirido pola Fundación Barrié de la Maza, principal accionista de Banco Pastor. Amancio Ortega, que posúe un 5% da entidade financeira, tamén puxará por outros inmobles. Nos últimos dous anos adquiriu 10 edificios a Banco Santander por 458 millóns e outros 40 a Caixa Galicia por 250.

O Sorriso en A Coruña




Amabilidade de Nuñez Feijóo
encontro cos membros do Consello da Cultura Galega, onde agregou que "temos que aproveitar o único Xacobeo da próxima década como unha forma de volver a trasladar a nosa cultura



Chamoume a atención o VIDEO: Pasa en nosa AURIA
APA Colexio San Pío X Ourense. Hoxe en día 13 de marzo 2009 é a terceira vez que nos manifestamos os pais en contra das antenas, pareceunos orixinal facer unha cacerolada, para facer oír a nosa voz como cidadáns, xa que estamos en democracia e así como nós respectamos outras ideoloxías, tambien queremos que se respecte a nosa forma de pensar sobre as antenas e pedimos que a Xunta de Galicia evite poñer antenas de telefonía móbil en fronte de colexios ou centros de persoas maiores. Tamén asistiu Asoc. Veciños Mariñamansa

Esculturas nas Rúas de AURIA.

Ocorréseme hoxe poñer estas fotos, pois nun fío de As Uvas na Solaina, o tenor do artigo de Monxardín (Xa colgado neste Blog ) ,parece que a algúns lles arrepían algunhas esculturas que están nas Rúas........


Creo que en Ourense iso precisamente non a ser moito de criticar, está ben adornada de boas Esculturas



todas ESTAS ESTANLLE NO TRAMO DA rúa DO PASEO.

Outro dia iremos poñendo outras Rúas

COUSAS DE GALICIA

Marcos Valcárcel ( A Nosa Terra)

Estado de confusión

10.03.2009 | 12:20

Vaian por diante dúas cousas. A primeira, que agardaba a repetición do goberno bipartito, aínda que fose pola mínima diferenza. A segunda, que apoiei co meu voto esta posibilidade frustrada. Pero temía esta vitoria do PP e non me sorprendeu demasiado.

Era de temer por varias razóns. Pola crise económica, polo ben que traballa a dereita (mesmo candos e excede en campañas ben suxas), polos intereses dos poderes mediáticos e económicos, etc. Pero, sobre todo, pola desafección de xentes progresistas e galeguistas cos seus supostos políticos de referencia, no PSdG en o BNG. Vin xa moitas campañas electorais, pero nunca vira isto: moitas persoas do campo da esquerda, que mesmo votaron BNG, pero ó tempo se alegraban da caída dunha experiencia de goberno xulgada como errada e errática. Como di un meu amigo, o elector progresista é esixente e purista; non como o da dereita, que lle dá igual que lle poñan un chourizo encabezando a lista.

Haberá moito que fala re reflexionar nos partidos, supoño. Será precisa máis dunha treboada. E que cadaquén asuma as súas responsabilidades no distanciamento de boa parte das bases sociais progresista se galeguistas.

Algúns xa temen que esta sexa a derrota de toda unha xeración, como escribiu Manolo Bragado . E que vaia para longo. Oxalá non sexa así, pero o cambio de rumbo non vai ser doado. Esixirá grandes doses de humildade e autocrítica e non hai moita tradición a este respecto no nacionalismo en a esquerda en xeral.

Quedan no aire problemas moi graves do país, dende a situación da lingua ata o abandono do rural como perspectiva económica, que a dereita pode empeorar se se deixa levar por certos grupos de presión. A última palabra, en definitiva, está na sociedade civil e todos os esforzos van ser necesarios para garantira este país un futuro diferente.

05-03-2009 22:10:49
Os pillos, como sempre, se apresuraron a acudir en auxilio do vencedor. Os Miramontes, Quintanilla e Del Real, por citar algúns, non perderon un minuto en preguntar ¿que hai do meu? Don Alberto é un tío listo e creo que está vacinado contra os aduladores pero, como ao César, hai que recordarlle que solo é un home, malia que algúns o queiran agora subir aos altares.
Os pillos andan xa voando arredor de Feijóo.

Castro Cotón para Economía
O catedrático de Economía Financeira da USC, Castro Cotón, soa como posible conselleiro de Economía. Cotón foi director xeral de Planificación Financeira con Cholo Orza de conselleiro.

Feijóo fará público o seu goberno en breve
Don Alberto é unha persoa seria á que non lle gusta a rumorología. Prefire coller o touro polos cornos e resolver as cuestións o antes posible.


Quintana non quere rematar como o xeneral Custer, agarrado ao pau da bandeira. Non ten problemas en facer o catre|macuto e largarse pero cre que as cousas deben facerse con sentidiño.

A estatua do Alpinche.

A estatua do Alpinche

Se un entra no Google Earth e mira as imaxes de Ourense subidas con ese invento español de tantísima rendibilidade que e o ‘Panoramio’ -unha aplicacion que permite visitar unha cidade a través das fotos enviadas ao ciberespazo por outros turistas- encóntrase con que o que máis chama a atención de nós é a estatua do coche que está onde a Subdelegación de Goberno, no Parque. O visitante ve, olla, para, sorrí, pon cara estrañada e tira de cámara de fotos. Nunca, seguro, viu nada parecido no mundo mundial. Os nenos, como está baixa e xa non hai ‘gris’ na porta da Subdelegacion, suben ao teito sen medo; os adolescentes agáchanse para saír na foto sen tapar ese coche; moitos botan confianzudos o brazo polo ombreiro de Lalao Reverter ou do Antonio Colemán. Pero, perdóenme eles, a estrela, o que fai ao grupo inédito é ese coche que Lalao quixo bautizar ‘Realpor’ -acrónimo de Reverter, Alpine, Porche- pero que o inxenuo popular ourensán, picando a republicano, simplificou en ‘Alpinche’, mestura de Alpine e Porche. Porque iso é o que era.

Os nenos daquela e os que xa non o eran tanto, lembramos como se construíu no verán de 1971 cando Lalao Reverter fixo o trasplante do motor dun Porche 911 que destrozara Pavón, á carrocería dun Alpine que el comprara. A matrícula era OR-31516, que a tíña eu ben posta nun coche ‘tuneado’ -daquela non existía a palabra- do meu scalextrix. Axiña o ‘monstruo’, demasiado motor para tan pouca carrocería, colleu as cores laranxa butano e banda branquiazul, tal que a bandeira arxentina. Durou cinco anos ata que Beny Fernández o espetou xusto ao comezar o Rally do Sherry, en Jerez de la Frontera.

O coche máis mítico que saiu de Ourense na súa historia. Pois si señor. Está ben que teña unha estatua. E por suposto que con Lalao Reverter. Que para algo participou 12 veces no Rally de Montecarlo e gañou varias ducias, por Galicia e España adiante. E sobre todo por ser o introdutor decidido da paixón polo automobilismo que daquela houbo na cidade ao redor do Rally e da Escudería. Si señor. ¿E o Antonio Colemán? Pois tamén. ¿Por que non? Non todas van ser de homes de letras. Foi un digno organizador e sucesor de Lalao á fronte da Escudería.

Con todo, o conxunto garda un par de misterios. Haberá que lle preguntar un ao escultor Ramón Conde, e outro deixalo no aire. Si, lembramos que o Antonio era mellor mozo que o Lalao... ¿pero non se lle iría a man un pouco na diferencia? E o segundo, ¿que diría o Lalao de verse de ‘copiloto’ dun Colemán que nunca conduciu? Cando se esfiañe o fío da memoria vai parecer o que nunca foi.(La Region:10-03-2009.

O Tempo deixou lucir o espectáculo recreación da Arribada da Pinta en 1.513

Combates de esgrima, a competición de tiro co arco, a cetrería, as xustas e outros espectáculos propios da ambientación do século XV.
para conmemorar o 516 aniversario da chegada da carabela Pinta a Baiona con a primeira noticia do Descubrimento de América





¡O sorriso do dia: O xardín da lingua no ensino!